مقایسه پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی هنگام راه رفتن در بیماران مرد مبتلا به استئوآرتریت زانو با درجات مختلف
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: اثر استئوآرتریت زانو بر پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی راه رفتن در تحقیقات پیشین مورد توجه بوده است. اما اثرات شدت استئوآرتریت بر این پارامترها بهطور دقیق مستندسازی نشده است. هدف این مطالعه، مقایسه پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی راه رفتن در بیماران استئوآرتریت مرد با درجات مختلف بود. روش بررسی: برای ارزیابی سه بعدی پارامترها از سیستم تحلیل حرکتی (130 هرتز) vicon سری t استفاده گردید. آزمودنی ها 15 نفر مرد سالم و 30 نفر مرد بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو بودند که بر اساس طبقه بندی کلگرن و لورنس به 3 گروه خفیف، متوسط، شدید تقسیم شدند. سپس پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی شامل کادنس، حمایت دوگانه ، جدا شدن پای موافق، زمان قدم، عرض قدم، برخورد پای مخالف، جدا شدن پای مخالف، حمایت تک گانه، طول قدم، طول گام، زمان گام، سرعت راه رفتن، زمان استانس و زمان سیکل گام برداری با نرم افزار vicon nexus 1.8.5 اندازه گیری و سپس توسط نرم افزارهای polygon 3.5.1 و visual3d. v4 در یک سیکل گام برداری استخراج گردید. از روش آنالیز واریانس یکطرفه در نرم افزار spss 20. برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (05/0 < p). یافته ها: تفاوت معنی داری در کلیه پارامترهای مورد بررسی بین افراد سالم با بیماران مبتلا به استئوآرتریت با درجات مختلف مشاهده نشد(05/0p>) . بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو به طور معنی داری از کادنس، طول قدم، طول گام، سرعت راه رفتن پایین تری برخوردار بودند در حالیکه زمان قدم، زمان گام، زمان استانس، زمان حمایت دو گانه در آنان طولانی تر بود. نتیجه گیری: تغییر در پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی بیماران استئوآرتریت زانو بالاخص با درجه شدید، ممکن است باعث نقصان در پایداری راه رفتن و افزایش خطر سقوط گردد. واژگان کلیدی: استئوآرتریت زانو، شدت استئوآرتریت ، پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی . وصول مقاله:16/8/94 اصلاحیه نهایی:29/1/95 پذیرش:13/2/95
منابع مشابه
تأثیر پروتکل تمرینی گیت به عقب بر پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی راه رفتن بیماران مرد دچار استئوآرتریت زانو
مقدمه: تأثیر گیت به عقب بر متغیرهای بیومکانیکی راه رفتن بیماران دچار استئوآرتریت زانو ناشناختهاند. هدف این مطالعه تعیین تأثیر پروتکل تمرینی گیت به عقب بر پارامترهای فضایی- زمانی- مکانی راه رفتن بیماران دچار استئوآرتریت داخلی زانو است. مواد و روشها: این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پس آزمون در دو گروه کنترل (سالم مرجع و بیمار شاهد) و یک گروه تجربی انجام ...
متن کاملمقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
متن کاملارزیابی تأثیر یک نوع ارتز جدید زانو بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات فلکسور و اکستانسور زانو در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو در هنگام راه رفتن
مقدمه و اهداف امروزه استئوآرتریت یکی از شایعترین علل ناتوانی در افراد مسن میباشد. بیماران مبتلا به استئوآرتریت سمت داخلی زانو اغلب بیثباتی زانو، احساس چینخوردگی و خالی شدن زانو هنگام راه رفتن را تجربه میکنند که منجر به افزایش فعالیت عضلات می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ارتز جدید زانو بر فعالیت عضلات اندام تحتانی، در حین راه رفتن در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو ...
متن کاملارزیابی تقارن پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن هنگام حمل کوله پشتی با وزن های مختلف به روش یک طرفه و دوطرفه با استفاده از الگوریتم VBT
مقدمه و اهداف هدف مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر حمل کولهپشتی با وزنهای مختلف به دو روش یکطرفه و دوطرفه بر تقارن پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن افراد بزرگسال سالم بود. مواد و روش ها 17 آزمودنی دختر سالم با میانگین سن 73/21 سال، برای شرکت در تحقیق حاضر داوطلب شدند. راه رفتن آزمودنی ها هنگام حمل کوله پشتی به دو روش یکطرفه و ...
متن کاملتغییرات پارامترهای فضایی-زمانی در راه رفتن مردان سالمند
اهداف: در مطالعه حاضر برخی از پارامترهای فضایی – زمانی راه رفتن مردان مسن و مقایسه آن با مردان جوان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: 57 مرد سالمند سالم (میانگین سنی 72±5/5 سال، قد 170±0/6 متر و وزن 75±10/3 کیلوگرم) و 57 مرد جوان سالم (میانگین سنی 25±8/5 سال، قد 1.75±0/5 متر و وزن 78±13/1 کیلوگرم) در این مطالعه شرکت کردند. مدل چهار قسمتی متشکل از تنه، ران، ساق و پا با استفاده از ده نشانگر رف...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستانجلد ۲۱، شماره ۳، صفحات ۱۱۳-۱۲۴
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023